EPISODE 8
เขาก้มมองใบหน้าของคนที่นอนอยู่ จีมินดูแปลกไป นั่นอาจจะเป็นเพราะเมาเลยทำให้ไม่มีสติ แต่การที่คนตัวเล็กลุกขึ้นมานั่งคร่อมตักเขา มันก็ไม่ต่างอะไรจากการถูกกระชากสติ ตาคมเหลือบมองมือเล็กที่กำลังลูบไล้สันกรามคมกริบ นิ้วโป้งมนเกลี่ยริมฝีหนาเบาๆในขณะที่เลียปากตัวเองไปพร้อมกัน ถ้าอีกฝ่ายยั่วขนาดนี้แล้วแทฮยองจะยังทนดูอยู่เฉยๆได้ยังไง
ริมฝีปากร้อนประกบจูบดูดดื่มลงบนเรียวปากอิ่ม เร่าร้อนรุนแรงกว่าเมื่อครู่นี้ จีมินใจเต้นรัว หอบหายใจสะท้านกับความร้อนแรงที่อีกฝ่ายมอบให้ สมองยิ่งขาวโพลนคิดอะไรไม่ออกเมื่อปลายลิ้นร้อนชื้นสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากตอนที่เผยอปากรับอากาศเข้าปอด มือหนาฟอนเฟ้นเคล้นคลึงบั้นท้ายนิ่ม ลงแรงหนักเบาเป็นจังหวะ ราวกับประกายไฟลุกท่วมตัวเมื่อก้านนิ้วยาวกรีดลงตามร่องก้น
จีมินรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะแตกออกเป็นเสี่ยงๆเต็มที ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขายังไม่เคยมีอะไรกับใครเลย และไม่ปฏิเสธหรอกว่าเขามีความต้องการตามประสาผู้ชาย
แทฮยองถอนจูบออก เพราะรู้ว่ามีของหวานน่าลิ้มลองรออยู่ ไม่ใช่ว่าไม่เคยเรือนร่างของคนตัวเล็ก แต่นั่นก็แค่เห็น เพราะเขายังไม่เคยได้สัมผัสมันเลย ใบหน้าคมคายซุกไซ้ดอมดมลงมาตามลำคอระหง ลาดไหล่นวลเนียน และเนินอกบาง อาการอกกระเพื่อมเนื่องจากแรงหายใจถี่กระชั้นด้วยความตื่นเต้น ร่างสูงเงยหน้าสบตาฉ่ำปรือของอีกฝ่าย มือหนาทั้งสองข้างถลกชายเสื้อยืดที่อีกคนสวมขึ้น ก่อนที่จีมินจะยินยอมยกแขนให้เขาถอดเสื้อตัวเกะกะออกไปให้พ้นทางด้วยความเต็มใจ ทันทีที่แผ่นอกบางไร้อาภรณ์บดบังอวดโฉมล่อสายตา ก็ทำเอาคนตัวโตต้องกลืนน้ำลาย เนื้อเนียนขาวราวกับน้ำนมที่เห็นอยู่บ่อยๆ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้สัมผัสมันจริงๆ
"แทฮยอง.." ใช้น้ำเสียงออดอ้อนรียกอีกฝ่าย โดยไม่ได้บังคับให้โทนเสียงมันออกมาแบบนี้
"ครับจีมิน กลัวหรอ"
แววตาของจีมินสั่นระริกและดูประหม่าเล็กน้อย เมื่อต้องเปลือยกายท่อนบนในสถานการณ์แบบนี้ แต่หารู้ไม่ว่ามันทำให้อีกคนดูน่าแกล้งแค่ไหนในสายตาของแทฮยอง จีมินน่ะ ขี้อ่อย ขี้ยั่ว น่าหมั่นเขี้ยวที่สุด น่าจับฟัดให้จมเตียง น่ากลืนกินไม่ให้เหลือแม้แต่กลิ่นเลยทีเดียว
"ป..เปล่า"
"ขยับเข้ามาอีกสิ"
เป็นไปตามทำสั่งของผู้คุมเกม ร่างเล็กขยับสะโพกเบียดเข้ามาเรื่อยๆ จนกายเบื่องล่างมันลงบล็อกกันพอดี มือหนาซุกซนเลื่อนลูบตั้งแต่เข่าขึ้นมาถึงโคนขาอ่อนใกล้กับจุดอันตราย
"แทฮยอง.."
เจ้าของชื่อกดจูบกลีบปากอิ่มแผ่วเบาเพื่อคลายความประหม่าให้กับร่างเล็ก ระเรื่อยลงมายังปลายอกสีหวาน ดูดกลืนมันไว้ในโพรงปากร้อน พวกเขาลืมสิ้นทุกความสำนึก กลืนคำว่า 'เพื่อน' ลงคอ ไปพร้อมกับที่คนตัวเล็กแอ่นอกบางรับสัมผัสซ่านทรวงโดยอัตโนมัติ กัดปากกลั้นเสียงน่าอาย แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้เมื่อฟันคมขบกัดยอดอกสีหวานด้วยความหมั่นเขี้ยว ความกระสันที่แล่นกระจายไปทั้งร่าง ปลุกเร้าความเป็นชายให้ตื่นตัวอย่างเต็มที่ ความใหญ่โตที่กำลังชูชันดันบั้นท้ายนิ่มอยู่ด้านล่าง ก็ทำเอาใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ แทบเบือนหนีรอยยิ้มทะเล้นของอีกฝ่ายไม่ทัน
แทฮยองค่อยๆประคับประคองให้อีกฝ่ายนอนลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม มือหนาทั้งสองเคลื่อนขึ้นไปเกาะขอบกางเกงขาสั้น พลางดึงมันลงตามเรียวขาขาวจนหลุดออกจากปลายเล็กเท้าในที่สุด ร่างสูงโน้มตัวลงพรหมจูบบนหน้าท้องแน่นกล้ามที่ไม่มากจนเกินไป กระดูกเชิงกรานส่วนบนที่โผล่พ้นขอบชั้นใน ทำให้เขาใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุเนื้อหนังออกมา เรือนร่างนวลเนียนราวกับไอศกรีมที่ไปกินมาวันนี้ช่างล่อตาล่อใจจนอยากจะสัมผัสให้ครบทุกส่วน นี่ไม่ใช่การคิดอกุศล แต่มันเป็นการกระทำอกุศลเลยต่างหาก มือหนาเลื่อนไปเคล้นคลึงสะโพกมนบริเวณกระดูกเชิงกราน ทำไมเขาถึงได้หลงใหลมันมากขนาดนี้นะ
"ฮะ..อ่ะ! แทฮยอง"
เจ้าของเรือนกายอันเย้ายวนครางรับทุกครั้งที่ปลายลิ้นร้อนชื้นแตะสัมผัสกับหน้าท้อง มือเล็กเอื้อมมาลูบศรีษะปกคลุมด้วยผมดกหนาของอีกฝ่ายอย่างเคลิบเคลิ้ม แต่แล้วคนตัวโตกว่าก็หยุดการเคลื่อนไหว ร่างเล็กกลับยันกายขึ้นมามองด้วยสายตาเว้าวอน ก่อนที่แทฮยองจะดึงชั้นในชิ้นสุดท้ายหลุดออกไปจากเรียวขาของเขาต่อหน้าต่อตา
"อย่า ม..ไม่ อ๊า!" ไม่ได้อยากห้ามจริงแต่ปากมันดันพูดออกไปแบบนั้น ร่างสูงใช้ปากครอบครองตัวตนของเขาจนมิดด้าน ความเสียวซ่านตีขึ้นราวกับไฟลุกท่วมตัว ยิ่งโพรงปากร้อนชื้นนั่นขยับขึ้นลงเขาแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ สัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ทำให้ใบหน้าขึ้นสีด้วยความเขินอายอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งตื่นเต้นปนความกระสันจนต้องกระเพื้อมอกขึ้นมา มือเล็กจิกลงบนที่นอนจนแทบจะทะลุอยู่ร่อมร่อเมื่ออีกฝ่ายเร่งจังหวะขึ้น แหงนหน้าครวญครางด้วยน้ำเสียงกระเส่า เรียกชื่ออีกคนซ้ำไปซ้ำมา โดยไม่สนใจเลยว่าอีกฝ่ายกำลังคลั่งเพราะเสียงของตน
ไม่นานนักร่างเล็กจวนจะแตะขอบสวรรค์ เขาจึงเอามือเข้ามาช่วย รูดรั้งมันอย่างเร่งจังหวะในขณะที่ยังไม่เอาปากออก จีมินกระตุกเกร็งปลดปล่อยธารน้ำเหนียวหนืดออกมาจนเต็มโพรงปากร้อน แทฮยองกลืนมันลงไปโดยไม่ลังเล ใช้มือเช็ดส่วนที่เลอะขอบปากออก คนเล็กทั้งเขินทั้งอายจนหน้าแดงราวกับลูกมะเขือเทศสุก ตาคมละจากของหวานจานโปรดตรงหน้าเพื่อปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกในเวลาอันรวดเร็ว
"ไม่ต้องกลัวนะ" พูดไปพร้อมกับยกสะโพกมนขึ้นมาไว้บนตัก ค่อยๆจับขาคนตัวเล็กแยกออกจากกัน แล้วดันสะโพกสอดแทรกตัวตนร้อนผ่าวเข้าสู่ช่องทางคับแน่นอย่างช้าๆ แต่ทว่าลึกล้ำ คนตัวเล็กทั้งคับแน่นและบีบรัดเขาจนต้องแหงนหน้าคำรามเสียงต่ำ ส่วนอีกฝ่ายก็นิ่วหน้ากัดริมฝีปากด้วยความทรมาน ทั้งจิกทั้งดึงผ้าปูที่นอนจนมันจะขาดหลุดลุ่ยออกมา ไม่นานนักน้ำตาก็เอ่อล้นไหลอาบแก้มเนียนใส แทฮยองแทบทนไม่ไหวเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังเจ็บปวดเพราะตน "แทขอโทษ อดทนหน่อยนะครับ"
ร่างเล็กพยักหน้าแทนคำตอบ พลางหลับปิดเปลือกตาลงให้อีกคนโน้มลงมาจูบปลอบบนหน้าผากมน แทฮยองผละออกมาก่อนที่จะกดจูบลงบนกลีบปากอิ่ม ค่อยๆและเล็ม ขบเม้มเป็นจังหวะอย่างอ่อนโยน จนคนตัวเล็กเคลิบเคลิ้มตาม ทั้งจูบตอบต่อสู้ราวกับคนที่ประกาศตนว่าทำได้ดี เขาจึงใช้โอกาสนี้สอบสะโพกช้าๆ
"อื้อ..จ..เจ็บ อ๊ะ!"
เมื่อกายเบื่องล่างเริ่มสอดประสานกันได้ดียิ่งขึ้น เขาจึงช้อนร่างเล็กขึ้นมานั่งบนตัก ซึ่งจีมินก็ขยับสะโพกเนิบช้าอย่างรู้งาน ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่ออีกครั้งเมื่อจ้องมองกับอีกฝ่ายในระยะใกล้เพียงแค่ลมหายใจกลั้น คนตัวเล็กกัดริมฝีปากกลั้นยิ้มแต่มันกลับกลายเป็นกระทำยั่วยวนอย่างไม่ได้ตั้งใจ สะโพกหนาสวนขึ้นในทิศทางตรงข้ามกัน ก่อนที่ร่างเล็กจะร้องครางเสียงหลงออกมา เมื่ออะไรๆมันก็ลึกมากกว่าเดิม จังหวะที่โถมเข้าหากันเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนจีมินต้องเอนหลังออกห่างจากแผ่นอกกว้าง มือเล็กทั้งสองข้างค้ำยันพื้นเตียงเอาไว้ กดน้ำหนักสะโพกลงบนตักอีกฝ่ายอย่างเน้นย้ำ แผ่นอกบางกับปลายยอดอกสีหวานช่างล่อลวงสายตาซะเหลือเกิน ณ จุดนี้ แทฮยองคงทนไม่ไหวที่จะทะนุถนอนร่างนุ่มนิ่มอีกต่อไป มือหนายึดเกาะสะโพกมนเอาไว้ แล้วกระแทกกระทั้นจนคนตัวเล็กสั่นคลอนตามแรงที่โถมเข้าใส่
"ฮะ อ๊ะๆๆ ..อ๊า! แท!"
แทฮยองโน้มตัวลง ใช้ปากครอบครองปลายอกสีหวาน ดูดกลืนมันสลับกับตวัดลิ้นเลียสร้างความกระสันให้อีกฝ่ายอย่างย่ามใจ หมดแล้วแรงที่จะขยับตอบโต้ ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดให้แขนทั้งสองข้างรับผิดชอบ รวมทั้งมือหนาที่ประคองสะโพกของตนเอาไว้
ถ้าพวกเขาพร้อมใจกันขนาดนี้มันก็คงไม่มีอะไรมาหยุดยั้งได้แล้วล่ะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธ์แอลกอฮอล์ หรือความรู้สึกรวมกับอารมณ์อ่อนไหวกันแน่ที่นำพาพวกเขามาอยู่ในห้วงแห่งกามอารมณ์ เรือนกายของคนตัวเล็กที่กำลังสั่นคลอนชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อพราว มันช่างเย้ายวนใจจนอยากกลืนกินเข้าไปทั้งตัวถ้าสามารถทำได้ ปากอิ่มเผยอออกครางไม่เป็นภาษา ดวงตาฉ่ำปรือที่หรี่มองใบหน้าคมคาย แล้วใครมันจะอดใจไหว
ขยับเฉยๆที่ว่าเสียวแล้ว ยังไม่เท่ากับการที่กระแทกย้ำๆตรงจุดกระสันให้เสียวซ่านจวนจะทนไม่ไหว ต้องฝืนอีกนานแค่ไหนแทฮยองถึงจะพอใจแล้วปล่อยให้เขาได้นอนพักสักที เหงื่อโชกท่วมตัวจนเปียกชื้นไปหมด แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่เสร็จสักที จีมินจะไม่ไหวแล้วนะ
ด้วยความที่เรี่ยวแรงอ่อนระทวยลง จนแขนที่ค้ำพื้นเตียงอยู่ทรุดลงไป ร่างเล็กนอนราบกับพื้นเตียงแต่ก็ใช่ว่าการกระทำทุกอย่างจะหยุดลงไป จีมินยังคงต้องส่งเสียงครางหวานหูลั่นห้องอยู่เหมือนเดิม มือเล็กยกขึ้นเกาะไหล่อีกคนแน่น กางเล็บจิกลงบนเนื้อผิวสีน้ำผึ้งเชิงบอกให้รู้ว่าทรมานมากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าแทฮยองจะยอมหยุดในเมื่อยังไม่เสร็จ
คนบ้าอะไรทั้งอึดทั้งทน..
"อ๊า! ม..ไม่ไหว อ๊ะๆๆ ไม่ไหวแล้ว"
"อ่าา..ใกล้แล้วครับ ..อื้ม! อีกนิดเดียว"
ชั่วอึดใจต่อมาสองร่างเกร็งสะท้านหยุดนิ่ง ก่อนที่คนตัวโตจะตอกตรึงสะโพกมนสองสามครั้งกับจังหวะสุดท้าย ปลดปล่อยธารน้ำอุ่นระอุออกมาจนล้นทะลักช่องทางคับแคบ เมื่อถอดถอนความเป็นชายออกมา แทฮยองทิ้งตัวลงนอนข้างคนตัวเล็ก หอบหายใจไปพร้อมกับปาดเหงื่อที่จวนจะไหลเข้าตา พลางหันไปกอดอีกคนแน่น
จีมินนอนตะแคงหันหลังให้อีกฝ่าย พลางหันหน้ากลับมารับจูบอันเร่าร้อน บทเพลงรักในคืนนี้มันคงไม่จบลงง่ายๆถ้าเกิดต่างคนต่างเติมเชื้อเพลิงปลุกไฟในตัวให้กันอยู่แบบนี้ ท่อนแขนแกร่งช้อนขาอีกคนขึ้นข้างหนึ่งเพื่อเปิดทาง ชำแรกความเป็นชายที่ตื่นตัวเต็มที่เข้าไปอีกครั้ง พลางสอบสะโพกเนิบช้าเรียกเสียงครางลึกในลำคอของคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี ลิ้นร้อนถูกส่งออกมาเกี่ยวสัมผัสกันนอกโพรงปาก ต่างคนต่างมีความต้องการที่จะสัมผัสกันและกันอยู่ไม่น้อย เริ่มจะหลงใหลในรสชาติหอมหวานนี้จนฉุดรั้งไว้ไม่อยู่ ลืมสิ้นคำว่าเพื่อน จบลงแล้วกับความเห็นที่ไม่ตรงกันเรื่องไอดอล
แทฮยองละจากริมฝีปากหวานล้ำ ซุกไซ้ลงมาตามลำคอระหง ขบเม้มเนื้อเนียน ฝากรอยช้ำแดงก่ำเอาไว้ตราตรึงใจอีกคนว่าเขาคือคนแรก มือหนาเคล้นคลึงอกบางอย่างย่ามใจ อีกมือก็ประคองเรียวขาไว้ให้มั่น ยันตัวขึ้นโน้มลงมาข้างหน้าดูดกลืนยอดอกสีหวาน ให้ร่างเล็กต้องเสียวสะท้านไปทั้งกาย ตอกตรึงสะโพกมนกระแทกกระทั้นเข้าไป ชวนให้เสียงหวานกรีดร้องลั่นห้อง เม็ดเหงื่อพราวเกาะผิวของทั้งสองร่าง ราวกับตัวแทนแห่งความสุขสมที่อยู่บนความเหนื่อยล้า
"แท! อ๊ะๆ.ร.เร็วๆสิ"
เป็นไปตามคำขอของคนตัวเล็กทุกประการ เร่งจังหวะสอบสะโพกให้เร็วขึ้น พลางเงยหน้ามองเพื่อนสนิทที่กำลังนอนครางเสียงกระเส่าเรียกชื่อของเขาซ้ำไปซ้ำมา ใบหน้าน่ารักขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายจ้องมองตนในขณะที่เบื่องล่างกำลังสอดประสานกันอย่างไม่มีการพักช่วง จีมินเบือนหน้าหนีพร้อมกับกัดหมอนกลั้นเสียงน่าอายเอาไว้ ร่างสูงซุกไซ้คลอเคลียตั้งแต่ใบหู เลื่อนลงมาที่ซอกคอ ขบกัดฝากรอยเขี้ยวเอาไว้ ลากปลายลิ้นชื้นสัมผัสกับเนื้อเนียนขาว มือเล็กเคลื่อนขึ้นมาลูบสันกรามคมกริบของอีกฝ่าย เอียงคอให้อย่างถูกใจในรสสัมผัส
ไม่นานนักร่างสูงก็แตะขอบสวรรค์อีกเป็นครั้งที่สอง สายธารอุ่นระอุระเบิดพร่างภายในกายของคนตัวเล็กจนรู้สึกได้ เหมือนถูกรีดเค้นเอาเรียวแรงจนไม่เหลือหลอ ใบหน้าหล่อเหลาซุกลงกับลำคอระหงชื้นเหงื่อ จูบคลอเคลียซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถอดถอนความเป็นชายออกมาจากกายบาง ร่างเล็กหอบหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อย ทั้งโล่งอกเมื่อความอึดอัดถูกเอาออกไปจากตัวแล้ว แขนแกร่งโอบกอดอีกคนแน่น พลางกอบกุมมือเล็กเอาไว้
"แท..เรา.."
"ไว้พรุ่งนี้เช้านะ นอนได้แล้ว" เขารู้ว่าจีมินจะพูดอะไร แต่ตอนนี้เขาไม่มีกระจิตกระใจที่จะมาหาทางออกให้กับความผิดพลาดที่ตั้งใจทำให้เกิดขึ้นหรอก
พวกเขาทั้งสองคนปิดเปลือกตาลงช้าๆ ถูกความเหนื่อยล้าดึงเข้าห้วงนิทราไปเป็นที่เรียบร้อย แทฮยองยังคงกุมมือเล็กเอาไว้ และเขาจะกอบกุมมันเอาไว้ทั้งคืน..
